Jako ilustracja muzyczna do dyskusji o Zmartwychwstaniu niech posłuży muzyka przeznaczona na bliską już Niedzielę Zmartwychwstania.

Jako pierwszy introit Resurrexi, et adhuc tecum sum. Tu „żywy chorał”, czyli w wykonaniu wspólnoty mnichów benedyktynów z opactwa w Fontgombault, którzy śpiewają chorał gregoriański na co dzień.

Victimae paschali laudes to sekwencja śpiewana podczas mszy na Niedzielę Zmartwychwstania tuż przed Alleluja. W zreformowanej liturgii przetrwała w mocno okaleczonej i okrojonej wersji, zarówno tekst, jak i melodia.

Oto tekst oryginalny i okrojony tekst polski, dla porównania tekst angielski:

[cryout-multi][cryout-column width=”1/3″] Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam grób pusty
i świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
a miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy. [/cryout-column] [cryout-column width=”1/3″]Victimae paschali laudes
immolent Christiani.

Agnus redemit oves:
Christus innocens Patri
reconciliavit peccatores.

Mors et vita duello
conflixere mirando:
dux vitae mortuus,
regnat vivus.

Dic nobis Maria,
quid vidisti in via?

Sepulcrum Christi viventis,
et gloriam vidi resurgentis:

Angelicos testes,
sudarium, et vestes.

Surrexit Christus spes mea:
praecedet suos in Galilaeam.

[Credendum est magis soli
Mariae veraci
Quam Judaeorum Turbae fallaci.]

Scimus Christum surrexisse
a mortuis vere:
tu nobis, victor Rex, miserere.
Amen.[/cryout-column] [cryout-column width=”1/3″] Christians, to the Paschal victim
offer your thankful praises!

A lamb the sheep redeemeth:
Christ, who only is sinless,
reconcileth sinners to the Father.

Death and life have contended
in that combat stupendous:
the Prince of life, who died,
reigns immortal.

Speak, Mary, declaring
what thou sawest, wayfaring:

„The tomb of Christ, who is living,
the glory of Jesus’ resurrection;

„Bright angels attesting,
the shroud and napkin resting.

„Yea, Christ my hope is arisen;
to Galilee he will go before you.”

[Happy they who bear the witness
Mary’s word believing
above the tales of Jewry deceiving.]

Christ indeed from death is risen,
our new life obtaining;
have mercy, victor King, ever reigning!
Amen. [/cryout-column] [/cryout-multi]

Tu w wersji urytmizowanej menzuralnie, opracowanie tej sekwencji wielogłosowe z towarzyszeniem organów z katedry Notre Dame.

Alleluja to utwór popisowy, z wersetem solowym, na Niedzielę Zmartwychwstania werset allelujatyczny jest wyjątkowo piękny, Alleluja Pascha nostrum.

Na koniec graduał, czyli utwór o budowie responsoryjnej, z tekstem opartym najczęściej na tekście psalmu, śpiewany po pierwszym czytaniu, stanowiący jeden z bardziej kontemplacyjnych momentów w liturgii. Graduał przeznaczony na Niedzielę Zmartwychwstania to Haec dies. Tu w wersji polifonicznej z czasów XII-XIII-wiecznej szkoły kompozytorskiej zwanej szkołą Notre Dame, graduał ten został opracowany w formie organum.

Znakomitą ilustracją tematyki Zmartwychwstania Pańskiego jest także duet z oratorium „Mesjasz” Haendla, oparty na słowach z 1Kor 15,55: „Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?”