Dr Fumiya Iida z Uniwersytetu Cambridge opublikował wczoraj wyniki eksperymentu, w którym „robot-matka” projektuje, produkuje i rejestruje „zachowania” rozmaitych wersji swoich „robotow-dzieci”. Następnie  „matka” wykorzystuje zebrane informacje o tych zachowaniach, dokonujac „nie-naturalnej selekcji”: używa najlepiej zaadaptowanych „genomów” w następnych generacjach. Po 10-krotnym „przeewoluowaniu” generacji (składających się z 10 „organizmów” każda) – pojawiły się usprawnione „roboty-dzieci”, zdolne poruszać się dwukrotnie szybciej, niż „organizmy”, od których cały proces wystartował.

(fot. Taymaz Valley / flickr.com / CC BY 2.0)

„Matka” w tym eksperymencie spełnia także rolę środowiska naturalnego (to ona dokonuje selekcji „najlepszego fenotypu”). „Zycie” ograniczono do jednego zadania/kryterium selekcji: jak daleko „robot-dziecko” zdoła dotrzeć w określonym czasie. „Genom” to zaledwie kombinacja 5 klocków, które mogą byc łączone na różne sposoby i silnika. A przede wszystkim: „dzieci” nie stają się tutaj „matkami” w kolejnym pokoleniu. Proces i maszyneria „urodzin” są poza ewolucją.

Te „ewolucja 2.0”, „sztuczna ewolucja” czy „sztuczne rozmnażanie” – są zatem bardzo, bardzo uproszczone. Waga eksperymentu polega jednak na tym, że:

– system „ewoluował” bez pomocy ludzi, za wyjątkiem początkowego zadania dla „robota-matki”, aby tworzyła roboty zdolne do ruchu

– „selekcja” nie działała na wirtualnych modelach, ale na realnych „robotach-dzieciach” ulokowanych w realnym środowisku

– doszło do powstawania nowych, lepiej zaadaptowanych „gatunków” robotów na zasadzie ewolucyjnej: różnicowania i selekcji

– „zachowania” okazały się usprawniać w kolejnych „generacjach”

– proces wariacji i selekcji w „umyśle” robota-matki przypominał myślenie kreatywne (typ robota-naukowca)

Robotyka ewolucyjna (póki co?) nie tworzy życia, jakie znamy, pokazuje jednak moim zdaniem, jak wiele aspektów „tajemnicy życia” już całkiem dobrze rozumiemy. Co dobitnie widać zwłaszcza wtedy, gdy te aspekty stają sie cześcią naszych technologii. „Sztuczne życie” – o kolejny krok bliższe naturalnemu- staje się ważnym wyznacznikiem cywilizacji informatycznej.

źródło

podstawowe informacje o eksperymencie po polsku